Reuzin (Borgerhout)

%AutoEntityLabel%
Geslacht: 
Vrouw

Organisatie

Beherende organisatie
Antwerpen en district Borgerhout (gemeente)
Contactgegevens
Davy Mahieu (Afdelingschef districtssecretariaat Borgerhout)
Moorkensplein 1
2140 Borgerhout
03 338 18 09
reuzenstoetborgerhout@gmail.com
http://www.antwerpen.be/borgerhout

Geboorte

Bouwjaar
Tussen 1716-1722
Aanleiding
De ommegang naar aanleiding van de kermis van O.L.V. ter Sneeuw
De reus is gedoopt
De reus is niet ingeschreven in het geboorteregister.

Betekenis

Verhaal achter de reus
Naar aanleiding van de kermis van O.-L.-Vrouw ter Sneeuw (begin augustus) besloten de bewoners van Borgerhout de optocht in 1712 op te luisteren met figuren. Zij baseerden zich op de Ommegang in Antwerpen. Zo werden er een grote reus en een reuzin gemaakt. Vanaf 1716 is er ook sprake van twee kleine reusjes. In 1722 worden dansschoenen aangekocht voor twee reuzekes en twee reuzinnekes. Daarnaast spreken bronnen ook over Kinnebaba, als kind van het grote reuzenkoppel. De Antwerpse optochten bestonden uit een vaste reeks van punten. Eén ervan was de reuzentrein, een wagen met reuzekens die dansten en sprongen. Ze werden vaak in verband gebracht met de zottigheden of wijsheid van narren. Mogelijk pasten ook de Borgerhoutse reuzekens binnen dit programma. Vandaag bestaan er nog vier reuzekens: Reus, Reuzin, Dolfijn en Kinnebaba.

Reuzengroep

De reus maakt deel uit van reuzengroep De Reuzekens van Borgerhout
Deze groep telt 4 reuzen
De reus maakt deel uit van reuzenfamilie

Voortbewegen

De reus wordt gedragen
Er is 1 drager nodig
De reus wordt begeleid door:
Muzikanten
muzikanten/De dansmeester en de schenker

Activiteiten

De reus gaat uit in Eigen gemeente
De reus neemt deel aan: Jaarlijkse Reuzekensstoet van Borgerhout tijdens de derde zaterdag van september. Deze stoet staat in teken van de vier Reuzekens, die het feestelijk einde vormen van de optocht. Er behoren ook nog enkele vaste praalwagens tot deze stoet, gebaseerd op de oude punten van de Ommegang in Antwerpen (bv. de walvis en de maagdenwagen).
Manier waarop de reus beweegt
De reus buigt niet.
De reus danst.
De reus danst Er bestaat een vaste choreografie die de Reuzekens dansen op een menuet. Ze voeren deze uit voor de cafés en tearooms op het traject.
De reus wordt niet begeleid door muzikanten
Andere rituelen
Elke reus heeft zijn eigen drager. De dragers, de schenker en de dansmeester vormen een vaste kring waarin een rangorde aanwezig is. Meermaals is het dragerschap overgedragen van vader op zoon. Deze dragers hebben een eigen website: www.erveryoneweb.com/reuzekens

Constructie

Hoofd
Het gebruikte materiaal is hout.
Lichaam
Het gebruikte materiaal is wilg.
De armen zijn van De armen van de drager.
Standaardkledij
De reus draagt Een witte caleçon en rode schoenen met rode linten, een achttiende-eeuws kleed uit horizontale roze en oranje panden met kant en een kanten kraag, een witte hoed met oranje strik

Bewaarplaats

Staat van de reus
Redelijk goed
Restauraties: 
De reus werd gerestaureerd in 2005.
Dit is toen gebeurd: In 2005 werd vastgesteld dat de Reuzekens erg broos waren. In samenwerking met de Hogeschool Antwerpen, afdeling Conservatie, werd toen de kledij gerestaureerd. Een replica werd gemaakt zodat de Reuzekens daarin konden uitgaan. Er werd geadviseerd om de reuzen niet langer meer te laten uitgaan. Naar aanleiding van het feestjaar 2012 kreeg Geneviève Hardy de opdracht om een replica te maken van de Reuzekens. De originelen zullen worden gerestaureerd door de Artesis Hogeschool en wellicht getoond in het districtshuis van Borgerhout. De replica’s zullen dan in de toekomst uitgaan op de Reuzenwagen die in 2010 werd gerestaureerd door Eddy Delissen en Kopspel vzw.

Documentatie

Er is geen archief over de reus.
Publicaties
Slechts enkele publicaties:
- C. De Baere, Onze Ommegangsreuzen, Katholieke Vlaamsche Hogeshooluitbreiding, jaargang 29 nr. 8, verhandeling 285, Brussel, 1930.
- V. Joukes, Processies en Ommegangen in Antwerpen in de 17de eeuw, lic. Verh., Leuven, 1990.
- I. Schoups, Brabo en de reus, Antwerpen, 2002.