Carnaval (Maaseik)

Over de vastenavondviering in Maaseik is al in 1575 een schriftelijke vermelding gemaakt. In de 17de eeuw werden er vreugdevuren gestookt op de markt, waarrond de Maaseikenaren dansten en zongen op de muziek van enkele speelmannen. Anderen liepen verkleed en gemaskerd door de straten en verzamelden voedsel of geld voor de vastenavondmaaltijd. Eeuwenlang was het vieren van vastenavond, of carnaval, een spontaan volksfeest. Tot het midden van de 19de eeuw werd wel op allerhande manieren geprobeerd om het carnaval aan banden te leggen of te verbieden. De carnavalstraditie overleefde het echter wonderwel. Vanaf 1865 kreeg de viering stilaan de vorm van een georganiseerde stoet. In de 20ste eeuw werd de carnavalstraditie in Maaseik twee keer doorbroken door de Wereldoorlog. Nadien duurde het telkens enkele jaren voor de viering weer haar vroegere elan hervond.

Vandaag de dag wordt het carnaval in Maaseik georganiseerd door carnavalsvereniging Het Heilig Wammes. De naam van deze vereniging verwijst naar een legende over een bedelaar die op een nacht onder een van de Maaseikse stadspoorten sliep. In de stoet lopen een groot aantal harmonieën, muziekkorpsen, majoretten zaate Hermeniekes mee. Ook het gooien van karamellen tijdens de carnavalsstoet is een begrip in Maaseik. Het gebruik heeft wellicht zijn oorsprong in het liefdadige karakter van de Halfvastenstoet. De stoet sloot vroeger namelijk af met een platte wagen; Het was de bedoeling dat de rijke burgers giften en gaven op de wagen zetten, die na het feest aan de armen uitgedeeld werden. De kilo's snoepgoed die de Prinsen, groepen en de Raad van Elf nu uitstrooien zijn daar een overblijfsel van. verder nemen ook tal van lokale groepen deel aan het carnaval in Maaseik.