Beleid

LECA is een van de vele spelers die in Vlaanderen rond erfgoed actief zijn. In 2011 hebben wij een beleidsplan voor de periode 2012-2016 ingediend. Op basis daarvan besliste minister van cultuur Joke Schauvliege om LECA te erkennen als landelijk expertisecentrum voor cultuur van alledag. Dat gebeurt binnen het Cultureel-erfgoeddecreet 2008, het beleidsdocument dat alle regels bevat die de Vlaamse Gemeenschap volgt bij het ondersteunen en financieren van het cultureel-erfgoedveld in Vlaanderen. Aan de erkenning is ook een jaarlijkse werkingssubsidie gekoppeld.

Net als andere erkende erfgoedorganisaties heeft ook LECA een duidelijke taak gekregen. Van overheidswege hebben wij de opdracht om rond het erfgoed van de cultuur van alledag te werken. verder zetten we ons ook in om de kennis over het erfgoed van sociale gebruiken, rituelen en feesten te vergroten en de mensen die er rond actief zijn te ondersteunen. Zo helpen we het erfgoedbeleid van de Vlaamse Gemeenschap in de praktijk brengen.

Bij alles wat we doen hebben we bovendien aandacht voor zowel roerend als immaterieel cultureel erfgoed. Dat klink misschien wat moeilijk, maar het betekent eigenlijk gewoon dat tastbare en niet-tastbare aspecten evenveel aandacht krijgen in onze werking. LECA is lang niet de enige organisatie die er zo over denkt: over de hele wereld is men in de voorbije 10 jaar massaal aandacht aan het immaterieel cultureel erfgoed gaan besteden. Dat is een rechtstreeks gevolg van de Unesco-conventie 2003, waarin de bescherming van dit type erfgoed centraal staat. Van de iets meer dan 190 onafhankelijke staten die Unesco verenigt, hadden er eind 2012 al 148 de tekst aangenomen. En dat is echt ongezien: nooit eerder gaven zo veel VN-landen tegelijk aan dat zij een beleidsterrein zo belangrijk vinden. Het doel waar al deze landen naar streven, is immaterieel erfgoed duurzamer maken. Met de ondertekening van de Conventie geven de landen aan dat ze de diversiteit en variatie van hun immaterieel erfgoed voor de toekomst willen bewaren.

Kort samengevat bestaat de Conventie uit 2 delen: er is een gedeelte met voorstellen voor nationale staten en een gedeelte met internationale maatregelen. Verder vermeldt de tekst drie instrumenten om immaterieel cultureel erfgoedpraktijken in stand te helpen houden: de representatieve lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid, het programma met best practices en de internationale lijst van fenomenen in gevaar.

In 2006 nam ook de Vlaamse Gemeenschap de Conventie aan. Sindsdien wordt ook hier alles op alles gezet om immaterieel cultureel erfgoed een duurzame toekomst te geven. Sinds 2008 is er bijvoorbeeld de Inventaris van Immaterieel Cultureel Erfgoed Vlaanderen. Om als erfgoedgemeenschap een element voor deze lijst voor te dragen werk je samen met een erkende erfgoedorganisatie. Heb je plannen in die richting, dan staat de deur van LECA altijd open voor begeleiding.