In de kijker augustus 2012

Najet Boulafdal over het Suikerfeest

In de kijker augustus 2012

Naar aanleiding van het Suikerfeest belde LECA even met Najet Boulafdal. Zij is 33 jaar en werkt als erfgoedmedewerkster bij MANA vzw, het Expertisecentrum voor Islamitische Culturen. We vroegen haar hoe zij de ramadan en vooral het Suikerfeest beleeft.

Hoe ervaar jij de ramadan?

'De ramadan heeft voor mij twee dimensies. Enerzijds is er de fysieke inspanning die niet te onderschatten is. De dag doorkomen zonder iets te nuttigen zorgt ervoor dat mijn energiepeil steeds op een laag pitje staat. Voor mij is vasten een kwestie van mijn grenzen te verleggen en is elke iftar (breken van de vasten) een overwinning. Anderzijds is de ramadan een maand van bezinning en introspectie. Het is een tijd om mijn (eet)gewoonten onder de loep te nemen. Hierdoor evalueer ik ook hoe ik me verhoud tot mijn familie, de samenleving en de wereld. Tijdens de vastenmaand staat solidariteit centraal, niet alleen met mijn directe medemens, maar ook met de behoeftigen die in andere werelddelen wonen. Hoewel de islamitische vasten niet gericht is op versterving, is het ook niet de bedoeling de vasten te breken met een vreetfestijn.'

Wanneer en hoe begint het Suikerfeest?

'In principe begint het Suikerfeest bij het breken van de vasten, wanneer de eerste sikkel van de nieuwe maan wordt waargenomen. Omdat er vaak twijfel is, wacht ik tot ik de bevestiging van mijn familie heb. Vanaf dan wordt er druk getelefoneerd met familie en vrienden met de beste wensen.'

Spreek je zelf ook over Suikerfeest?

'Afhankelijk van mijn gesprekspartner gebruik ik Suikerfeest of al-Eid, wat in het Arabisch feest betekent.'

Wat zijn voor jou persoonlijk de belangrijkste momenten van het Suikerfeest?

'Het samenzijn met de familie en het avondmaal.'

Wat vind je het leukst aan het feest?

'Het is een mooie gelegenheid om bij vrienden en kennissen langs te gaan.'

Vier je het feest in familiale kring of eerder met de hele buurt samen?

'Ik vier het Suikerfeest met familie en vrienden uit de buurt.'

Wat eet je vooral op het feest? Zijn het vooral zoete gebakjes, zoals de naam doet vermoeden?

'Er wordt veel gebak gegeten en aangeboden aan bezoek. Jongeren gaan vaak samen op stap en ruilen de traditionele gebakjes in voor een snelle hap in een grote keten.'

Worden de gebakjes zelf gemaakt of ergens gekocht?

'Tijdens de laatste week van de ramadan wordt er volop gebakken, samen met de buren.'

Heb je nog speciale of leuke herinneringen aan het feest uit je kindertijd?

'Waar ik opgroeide (Seefhoek, Antwerpen), kregen kinderen van elke moslim die langskwam twintig frank. Met de andere kinderen kwamen we dan samen op een plein en telden we de centen die we gekregen hadden.'

Werd dit ook op school gevierd? Kregen de kinderen hiervoor vrijaf?

'Vroeger niet, er werd er ook niet naar gevraagd. Als het Suikerfeest op een schooldag viel, gingen we gewoon naar school. De situatie is nu echter veranderd. Ik denk dat kinderen op scholen waar voornamelijk moslims zitten wel vrijaf krijgen.'

Mag je meedoen aan het Suikerfeest indien je niet gevast hebt?

'Uiteraard! Niet alle buren zijn moslims, maar toch krijgen zij ook bezoek of minstens een bordje met gebak.'