Door het afsluiten in Nederland van de Braakman vaargeul verdween de vissershaven, met kenletters BOU van Bouchaute, in 1952. Vele vissers verloren hun broodwinning. Sommige weken uit naar Breskens en Terneuzen of gingen werken In de industrie langs het kanaal Gent Terneuzen In 1972 besloot de toenmalige Burgemeester Edgard Stockman, als herdenking aan het roemrijke vissersverleden van Boekhoute een oude vissersboot op het dorpsplein op te tuigen. Hij werd plechtig ingehuldigd in aanwezigheid van minister Van Elslande in september 1972. Boekhoute ontving meer dan 10.000 bezoekers. De eerste Garnaal en/of Gîrnaertfeesten waren geboren. De "VZW Vissersvereniging BOU 8 Isabela" ter instandhouding van deze feesten werd gesticht in 1976. Eind jaren '90 was het elan van toen er een beetje uit en kwam een nieuwe jonge ploeg met nieuwe verfrissende ideeën. Ze besloten twee reuzen te bouwen. Een visser en een visverkoopster naar foto's van twee overleden dorpelingen Henri Teirlinck een doorwinterd schipper visser en het gezicht van de Gîrnaertfeesten, grootvader van Arlette Teirlinck en Eric Coucquyt en Elza Verschraegen is de grootmoeder van Alex Van Wynsberghe reuzenbeheerder. Deze reuzen openen jaarlijks de Gîrnaertfeesten bij het afhalen van de Garnaal (Gîrnaert Boekhoutse dialect) aan de vroegere haven en trekken mee op in de vissersstoet (Een evocatie van het vissersverleden) op de zondag van het derde weekend van september. De Garnaal is dan op zijn best. Vandaag zijn we begonnen aan de bouw van twee nieuwe reuzen nl. twee visserskinderen Eric en Patrick naar de twee laatste vissers van Boekhoute NL Eric Rammeloo en Patrick Verschraegen die vandaag nog steeds onder de kenletters BOU7 en BOU24 varen Ze zullen weldra hun activiteit stopzetten en hebben geen opvolgers. De traditionele Gîrnaertfeesten krijgen zo een nog grotere verankering voor de toekomst.
Add new comment