Traditiedragers

In de H. Magdalenakerk in Brugge kun je van 29 april tot 11 juni 2017 de expo Hallo baby bezoeken. Deze tentoonstelling zet veranderende geboorterituelen in Vlaanderen en Brussel in de kijker. Om na te gaan welke plek geboorterituelen hebben in het leven van mensen met uiteenlopende achtergronden werden de voorbije maanden een reeks gesprektafels georganiseerd en diepte-interviews afgenomen. Een van de verhalen die je straks op de expo kunt ontdekken, is dat van Colombe Chokki (61). Colombe is geboren en getogen in Benin en kwam via het werk van haar man in Brussel terecht. Als mama van 2 zonen en een dochter legde zij ons graag uit hoe een geboorte in haar familie gevierd werd.

In heel wat steden en gemeenten in Vlaanderen is nog een schuttersgilde actief. Oosrpronkelijk vormden deze verenigingen een soort burgerwacht, die een stad of dorp moest beschermen tegen een aanval van buitenaf. Die dreiging is in de loop van de eeuwen natuurlijk verdwenen, waardoor de historische schuttersgilden vandaag vooral een sociale en culturele functie hebben: ze organiseren schietwedstrijden en schuttersfeesten en houden tal van rituelen en tradities in stand. Tegelijk beheren ze ook waardevol roerend erfgoed. De zorg daarvoor brengt heel specifieke uitdagingen met zich mee. Om die op een duurzame manier het hoofd te kunnen bieden zet de Hoge Gildenraad der Kempen hier gezamenlijke trajecten rond op. Zo wordt bijvoorbeeld al een aantal jaar ingezet op de inventarisatie van gildebezit. LECA was van de partij op de inventarisatiedag voor vlaggen, die de HGK op 24 januari 2017 in Essen organiseerde. We hadden er een uitgebreid gesprek met Marcel Verbist, die als bestuurslid van de Sint-Sebastiaansgilde in Essen nauw betrokken was bij het conserveren van de gildevlag.

Onlangs mocht LECA op visite bij Jacques Joos (70) en Bernadette Legrand (52). Voor dit hartelijke Voyageurskoppel is het overduidelijk: wonen op wielen is voor hen van levensbelang. Hun liefde voor de woonwagencultuur is enorm, ook al ondervinden ze steeds vaker dat wonen op een woonwagenterrein minder en minder vanzelfsprekend wordt. Dat er nu werk gemaakt wordt van een erfgoedzorgtraject rond de woonwagencultuur, steunen ze dan ook ten volle. Bij een pot dampende koffie legden Jacky en Dette LECA uit wat wonen in een woonwagen voor hen precies betekent.

De laatste zondag van augustus was een bijzonder aangename, zonnige dag. Terwijl duizenden mensen naar de kust afzakten om de zomervakantie uit te wuiven, trok LECA net naar de andere kant van het land. Onze bestemming was Hasselt en daar hadden we een goede reden voor: onder een staalblauwe hemel mochten we met Hayriye Dümlüpınar (60) mee naar haar volkstuintje in de Banneuxwijk. Wij staken met plezier een handje toe bij het plukken en schoffelen en kregen ondertussen tot in de puntjes te horen hoe Hayriye de zaken in haar tuin aanpakt.