Feestkaart

Hieronder vindt u een overzicht van de feesten in Vlaanderen. Momenteel bevat deze lijst 159 feesten. Staat uw feest er (nog) niet tussen, voeg deze dan toe.
Driekoningenommegang (Wondelgem (Gent))

Driekoningen is een christelijke feestdag. Het Bijbelverhaal zegt dat de drie wijzen uit het Oosten kort na de geboorte van Jezus een ster zagen schitteren. Caspar, Melchior en Balthasar volgden deze heldere ster tot in Bethlehem. Daar begroetten ze de pasgeboren Jezus en schonken drie gaven, met name goud, wierook en mirre. Op heel wat plaatsen in Vlaanderen is het de traditie dat kinderen aan driekoningenzingen, ook wel sterzingen, doen. Soms zijn er specifieke lokale tradities aan Driekoningen verbonden.

Driekoningenstoet (Wijk Stuivenberg (Mechelen))

De Driekoningenstoet van de parochie Sint-Jakob trekt al bijna 30 jaar door de straten van de wijk Stuivenberg. Kinderen en volwassenen, sommigen verkleed, trekken er trommelend en met een collectebus op uit. De stoet wordt voorafgegaan door de Drie Koningen en door een wagen met Maria, Jozef en kindje Jezus. Tijdens de avondlijke stoet wordt er aangebeld bij de huizen. Ze vragen om een kleine financiële tegemoetkoming en ze laden afgedankte oude kerstbomen op. Ze collecteren steeds voor het goede doel.

Driekoningenzingen (Retie)

In Retie wordt Driekoningen op 5 januari gevierd. Dat is de eigenlijke vooravond van de feestdag. Op Driekoningen wordt een Bijbelverhaal in herinnering gebracht. Drie wijzen uit het Oosten zagen kort na de geboorte van Jezus een ster schitteren. Caspar, Melchior en Balthasar volgden de ster tot in Bethlehem. Daar begroetten ze de pasgeboren Jezus. Ze schonken het kind goud, wierook en mirre. 

Driekoningenzingen (Sint-Gillis-Waas)

Op 5 januari, de vooravond van het Driekoningenfeest, trekt Volkskunstgroep Drieske Nijpers al zingend door de straten van Sint-Gillis-Waas. Verkleed als koning, herder, engel of schaap gaan de groepsleden van deur tot deur. Eerste halte tijdens hun ommegang is traditiegetrouw rusthuis "De Kroon". De verkiezing van de koningen is een gebeuren op zich: in een taart, waarvan de jongens elk een stuk eten, zitten twee witte en één zwarte boon verborgen. De (on)gelukkige vinder van zo'n boon wordt koning en mag samen met zijn twee collega's voorgaan tijdens de tocht.

Druivenfeesten (Overijse)

Sedert 1952 viert Overijse jaarlijks de Druivenoogstfeesten, de ode aan de Vlaams-Brabantse tafeldruif. Deze feesten hebben telkens plaats eind augustus en duren negen dagen. Tijdens de Druivenfeesten zijn er vooral heel veel muziekoptredens. Daarnaast is er ook nog een stoet, sportwedstrijden en de verkiezing van de druivenkoningin. Het laatste weekend is het 'marktweekend', met onder andere een rommelmarkt, een jaarmarkt en een streekproductenmarkt. Ook dan staat heel wat randanimatie en muziek op het programma.

Europees Kampioenschap Pompoenschieten (Bikschote)

Sinds 2004 wordt in Bikschote jaarlijks het Europees Kampioenschap pompoenschieten gehouden. Pompoenschieten (Punkin Chunkin in het Engels) is het wegslingeren van pompoenen tussen drie en tien kilogram met een zelfgebouwd toestel. Het team die de pompoen het verst kan "wegschieten", wint de wedstrijd. Er staat geen limiet op de grootte en waarde van de toestellen, wat resulteert in enorme exemplaren.

Europese Spelen voor Volkssporten (Doornzele (Evergem))

De Europese Spelen voor Volkssporten zijn een jaarlijks terugkerend sportevenement. Met de organisatie van deze Spelen willen de organisatoren de klassieke volkssporten promoten. De Europese Spelen voor Traditionele Volkssporten gaan traditiegetrouw van start met de Dag van de Recreant en de Jeugd. Op de tweede dag van de vierdaagse staat het Belgisch kampioenschap krulbol op het programma en wordt de Grote Prijs B.K.B. voor schutters gehouden. Voor wie niet deelneemt aan of supportert tijdens deze wedstrijden, wordt intussen een rommelmarkt georganiseerd.

Ezelsfeesten (Kuurne)

Tijdens het eerste weekend van oktober worden in Kuurne elk jaar de vierdaagse Ezelsfeesten gevierd. Wie in Kuurne woont, kan namelijk wel eens spottend een ezel genoemd worden. Over de herkomst van die bijnaam doen verschillende verklaringen de ronde en volgens één daarvan zouden het de Kortrijkzanen zijn die hem bedachten. De spotnaam zou namelijk slaan op de Kuurnse groentetelers die vroeger hun koopwaar met ezel en kar naar de Kortrijkse markt brachten.

Ezelstoet (Bassevelde)

Basseveldenaren zijn ezels... en neen dat is geen scheldwoord, Basselveldenaars zien het als een eretitel. Ze zouden hun bijnaam te danken hebben aan de Gentenaars. Er waren vroeger heel wat graanmolens in Bassevelde. Het gemalen graan werd verkocht in Gent. Daarom trokken de Basseveldenaren met hun graan naar Gent, omdat ze het graan altijd vervoerden met ezels kregen ze de bijnaam "ezels".

%AutoEntityLabel%

Begin november trekt een stoet met versierde wagens door de straten van de gemeente. Bij iedere editie wordt er een ruim thema gekozen. De deelnemende verenigingen kunnen hun vindingrijkheid de vrije loop laten om een deelthema uit te beelden. De stoet wordt traditioneel afgesloten door de ‘feesteworpwagen’ van waarop meer dan 20 000 stukken ‘feeste’ (of peperkoek) naar het publiek worden gegooid. Bij sommige stukken peperkoek steken waardebons en tombolabiljetten die recht geven op één of andere prijs. 

Firtelweekend (Zulte)

In 2007 mocht Zulte de 150ste editie van de Firtelstoet vieren. Het mag dan ook duidelijk zijn dat de stoet kan buigen op een lange geschiedenis. Volgens de overlevering zou er in Zulte al voor 1800 een ‘fietel’ uitgegaan zijn. Waarschijnlijk ging het toen om een optocht die ter gelegenheid van de kermis door de straten van Zulte trok. Historische bronnen maken ook melding van ‘fietelliedjes’, die speciaal daarvoor geschreven werden. Van 1840 tot 1856 was er geen Firtelstoet, vermoedelijk omdat Zulte toen erg door armoede geteisterd werd.

Folklorefeesten (Lichtervelde)

In elk even jaartal worden tijdens het eerste weekend van september in Lichtervelde de Folklorefeesten georganiseerd. Dit evenement had voor het eerst plaats in 1973 en was toen een initiatief van de plaatselijke afdeling van de Kristelijke Werkliedenbond. De hobbyclub van deze organisatie wilde namelijk het oude Lichtervelde doen herleven en stak daarom een aantal tentoonstellingen in elkaar. Daarnaast demonstreerden inwoners van de gemeente op de Markt ook een aantal oude ambachten.

%AutoEntityLabel%

Het gansrijden is een eeuwenoude traditie die duizenden poldernaren met hart en ziel in ere wil houden. Het gansrijden is ontstaan in de middeleeuwen, en mede dank zij enkele gansrijdersverenigingen kan men dit spel nog steeds elk jaar rond carnaval in enkele polderdorpen van de Antwerpse noorderpolders bewonderen. Het doel van gansrijden is de gans onthoofden. Het levende dier onthoofden is verboden sinds 1926, sindsdien doet een veearts dat karwei. Bij het gansrijden wordt de gans eerst in een vissersnet gestoken om daarna ondersteboven aan een dwarsbalk te hangen.

%AutoEntityLabel%

Sinds 1950 staat het laatste weekend van juni in Oostduinkerke in het teken van de Garnaalfeesten. Het evenement is bedoeld als een jaarlijkse ode aan de zee in het algemeen en de garnaalvissers in het bijzonder. Oostduinkerke is namelijk de enige kustgemeente ter wereld waar tot op vandaag garnalen te paard worden gevangen. Om dit bijzondere ambacht in stand te houden worden dan ook de nodige inspanningen gedaan.

Op de dinsdag van de oktoberkermis wordt in Michelbeke een geiten- en schapenkeuring georganiseerd. Deze traditie wordt al meer dan 100 jaar in ere gehouden. Geiten- en schapenhouders komen dan uit gans Vlaanderen naar het dorpsplein om er hun mooiste prijsbeesten te tonen. De dieren worden in categorieën opgedeeld volgens ras, geslacht en leeftijd. Raszuiverheid speelt een belangrijk rol bij het aanduiden van de mooiste bonte geit, dwerggeit, gems, Nubische geit, Toggerburger of witte geit. De winnaars gaan naar huis met een kleine geldprijs.

Geitenmarkt (Bree)

In oktober is er jaarlijks een kermis in Bree. Die wordt traditioneel afgesloten met een geitenmarkt op maandag. Lange tijd werden er tijdens deze markt echt geiten verhandeld, maar in de loop der jaren verdween dat gebruik. In de jaren 1960 werd de oude traditie weer opgepikt en nieuw leven in geblazen. Vandaag de dag trekt tijdens de geitenmarkt een geitenstoet door het centrum van Bree. Er is een prijs voor de geiten en eigenaars die het best verkleed zijn. Na de stoet wordt er gefeest.

Geitestoet (Wilrijk)

Elke vijf jaar trekt de Geitestoet door het Wilrijkse centrum. De Geitestoet werd voor het eerst georganiseerd in 1965. Tegenwoordig nemen er 1500 gekostumeerde deelnemers, 10 choreografische groepen en 12 originele praalwagens aan deel. Ook reus Lange Wapper is van de partij. De stoet vertelt de geschiedenis van Wilrijk en brengt het geitendorp op een ludieke manier in beeld.

%AutoEntityLabel%

In Elst gaan de Vlaamse Ardennen over in de Zwalmstreek. In 1971 ging het dorp op in de fusiegemeente Brakel. Administratief bestaat Elst dus al meer dan 3 decennia niet meer, maar toch staat het dorp één keer per jaar weer in het midden van de belangstelling. Elst staat namelijk nog steeds bekend als het geutelingendorp. Dat houdt verband met de Sint-Apolloniaverering die vroeger in Elst bloeide. Sint-Apollonia was namelijk de patroonheilige van de parochie.

Gîrnaertfeesten (Boekhoute)

De ‘Gîrnaertfeesten’ (Boekhouts voor garnaalfeesten) bestaan al een 30-tal jaar met in 1973 de eerste verkiezing van de garnaalprinses. Sinds 1975 rijdt er de folkloristische stoet uit. De stoet kreeg een historisch-culturele uitstraling met o.a. een 25-tal praalwagens die de verschillende thema’s van de Boekhoutse visserij uitbeelden. Op de Garnaalfeesten van september 2004 werden reeds 2 nieuwe vissersreuzen gedoopt en werd het garnalenbier gelanceerd. Een ander hoogtepunt van het feestgebeuren was een groots opgezette toneelopvoering in 2006, nl.

%AutoEntityLabel%

Kruishoutem heeft altijd bekend gestaan als de eiermarkt van Vlaanderen. Sinds 1955 gaat men er op zoek naar het “Gulden Ei”. Het eierevenement gaat gepaard met de verkiezing van de Eierboeren op zaterdag, en de Eikoningin op zondag, met als hoofdprijs een personenwagen. Verder zijn er voortdurend randactiviteiten voor jong en oud. Hoogtepunt van het feestweekend is ongetwijfeld de stoet met de reuzen Pier de Eierboer, Mie de Boterboerin en Neleke de Spinster. Daaropvolgend is er nog een eierworp, waar eieren met minivalschermpjes gedropt worden boven het publiek.

Haanrijden (Achtel (Rijkevorsel))

In de Rijkevorselse wijk Achtel houden ze er een wel héél aparte gewoonte op na: het haanrijden, ook wel hanekap genoemd. Met een optocht onder begeleiding van de fanfare wordt de oude koning opgehaald. Daarna is er de titelstrijd voor de nieuwe koning. Telkens 2 deelnemers zitten op een draaiend karwiel. Ze slaan daarbij om de beurt met een houten stok naar de nek van een door een bodemloze emmer hangende (reeds dode) haan. Er zijn een tiental deelnemers. Achtelse ongehuwd jongeren van 14 jaar en ouder nemen deel.

Halfvastenommegang (Sint-Niklaas)

De Volkskunstgroep Boerke Naas danst sinds lang met Halfvasten aan kerken en in café’s in Sint-Niklaas. Tijdens de Halfvastenommegang dat al ca. 35 jaar bestaat krijgen ze soms het gezelschap van andere (buitenlandse) volkskunstgroepen. Men wil met hun dansen het begin van de lente toejuichen. Er is ook luid belgerinkel, er wordt met stokken geslagen en met doeken gezwaaid. Zo wil men de de boze geesten verdrijven en nieuwe levenskracht opwekken.

In Hove wordt ieder jaar op de laatste vrijdag van oktober een halloweentocht voor kinderen gehouden. In Vlaanderen is Halloween een vrij recent fenomeen, maar elders in de wereld wordt het feest al eeuwenlang gevierd. Oorspronkelijk was Halloween een dodenfeest uit Ierland en Schotland, waarop goede geesten verwelkomd en kwade geesten verjaagd werden. Pas nadat de genoemde landen gekerstend werden, kreeg het feest zijn huidige naam, die afgeleid is van All Hallows Eve, wat letterlijk ‘de avond voor Allerheiligen’ betekent.

Halloween (Oostende)

Halloween is van oorsprong een dodenfeest dat in Ierland en in Schotland gevierd werd. Tijdens dat feest werden de goede geesten verwelkomd en de boze geesten verdreven. Pas na de christianisering is men het feest Halloween gaan noemen, naar ‘All Hallows Eve’ (de avond voor Allerheiligen). Toen de Ieren naar de Verenigde Staten van Amerika emigreerden, werd Halloween ook daar geïntroduceerd. Sindsdien is het oorspronkelijke dodenfeest geëvolueerd naar het kinderfeest zoals het vandaag de dag gekend is.

Pages