In de kijker mei 2014 (1)

Met een jaarlijks carnaval dat tot ver buiten de stadsgrenzen bekend is, kan Aalst bogen op een stevig stukje feestcultuur. Maar ook buiten het carnavalsseizoen zitten feestvierders in Aalst niet stil. Dat bewijst bijvoorbeeld buurtcomité Botermelkstraat-Oude Abdijstraat. Op 30 april 2014 zette de vereniging een meiboom van maar liefst 10,4 m op. Dankzij dit initiatief kent een traditie die al even weg was uit Aalst vandaag opnieuw een vervolg. Voor LECA meteen een reden om bij voorzitter Rony Segaert even te polsen hoe dit alles gelopen is.

Dag Rony. Wat deed jullie beslissen om een buurtcomité op te richten?

De Botermelkstraat en de Oude Abdijstraat zitten eigenlijk tussen 2 wijken in. Ik woon zelf op een hoek en ken mijn buren al lang. In 2012 deed Aalst mee aan de Dag van het Bos in 2012 en werden de plannen voor het nieuwe speelbos achter onze straten uit de doeken gedaan. Samen bedachten we toen dat het fijn zou zijn als we de inwoners van de 2 straten wat vaker samen konden brengen. Vandaag de dag is dat niet meer evident: veel mensen hebben het druk en zijn wat meer op zichzelf, en zo komt het steeds vaker voor dat iemand niet weet wie er drie huizen verderop woont. Een buurtcomité oprichten leek ons de beste manier om daar verandering in te brengen. 

Hoe zijn jullie vervolgens van start gegaan?

Onze eerste activiteit was een nieuwjaarsreceptie begin 2013. Die had meteen plaats in het nieuwe bos. We hadden het weer een beetje tegen, want het had vlak daarvoor erg gesneeuwd en de dooi zorgde voor veel grondwater. Maar ook al stonden we daar allemaal met doorweekte voeten, uiteindelijk was bijna 70 procent van de inwoners wel van de partij. Dat gaf ons meteen zin om verder te doen. We zijn toen gaan nadenken over wat voor activiteiten we nog konden organiseren en daar kwam het idee van een meiboomplanting uit voort.

Waarom viel de keuze daar op?

Dat had verschillende redenen. Ik ga zelf graag op vakantie naar Duitsland en heb enkele vrienden en kennissen in Beieren. Zo wist ik dat een meiboomplanting daar nog op veel belangstelling kan rekenen. Dat viel dus mooi samen met ons uitgangspunt om de mensen wat vaker samen te brengen. Bovendien konden we een planting ook duidelijk linken aan het nieuwe park. Plus: Aalst kende de traditie vroeger al. Hier wat verderop op ‘t Spieken bijvoorbeeld is 15 jaar geleden nog een meiboom geplant. Die is daar zelfs nog altijd te zien: hij is onder het dakgebinte vastgemaakt, maar in erg slechte staat. Toen we zelf op zoek gingen naar een meiboom, bleek meteen dat we die niet zouden kunnen gebruiken.  

Waar hebben jullie dan wel een meiboom vandaan gehaald?

We hebben zelf een pas gekapte dennenboom aangekocht om als meiboom te gebruiken. In eerste instantie moest die natuurlijk volledig drogen. Bij onze eerste planting op 30 april vorig jaar was onze meiboom daarom nog niet helemaal opgetuigd. Dankzij een projectsubsidie van Erfgoedcel Aalst konden we hem intussen verder afwerken. In de aanloop naar de planting van dit jaar hebben we de schors verder afgepeld en de versiering op punt gezet. De stam van onze boom is wit en daar hebben we blauw lint om gewikkeld. Niet toevallig zijn wit en blauw ook de kleuren van Europa. In Beieren is het verder de gewoonte om een meiboom te behangen te behangen met figuren van lokale ambachten. Omdat voor ons niet echt van toepassing was, hebben we onze eigen symbolen laten laseren en poederlakken. We hebben een melkkan die verwijst naar de Botermelkstraat en een abdij voor de Oude Abdijstraat. Omdat het speelbos Ten Rozen heet, wilden we er natuurlijk ook  rozen bij. Het hert verwijst dan weer naar Romain De Hert, de eigenaar van het terrein waar het bos op aangelegd wordt. Onderaan de stam is ook het stadsschild te zien. De ring bovenaan hebben we  versierd met rode rozen in kunststof. En op de top staat een arend die naar een ajuin vliegt. Die ajuin is er natuurlijk bij omdat dat sinds jaar en dag de bijnaam van de Aalstenaren is.  

Op 30 mei 2014 waren jullie toe aan jullie tweede meiboomplanting. Wat stond toen allemaal op het programma?

De meiboom werd vooraf al gericht. Vroeger was het de gewoonte om dat met de hand te doen, maar uit veiligheidsoverwegingen is dat nu niet meer ideaal. De mannen van de stedelijke groendienst zijn ons dus een handje komen helpen met hun kraan. Het totale gewicht ervan zit namelijk rond de 180 kilo. En op 30 april hadden we hier ’s avonds een feestelijke bijeenkomst georganiseerd om de meiboom aan de buurtbewoners voor te stellen. Een fanfare en een vendelgroep kwamen voor sfeer zorgen en er stonden natuurlijk ook een paar toespraken op het programma. Nu de herdenking van Wereldoorlog I volop aan de gang is, heb ik het zelf bijvoorbeeld over vrede gehad. Om dat extra nadruk te geven waren ook de mensen van de Duivenbond uitgenodigd om witte duiven te lossen.

Ook Joke Schauvliege is komen meevieren. Als minister van Cultuur heeft zij natuurlijk veel aandacht voor tradities in haar beleid.

Ja, ook in haar toespraak kwam dat aan bod. We waren natuurlijk erg blij dat zij in haar drukke agenda een gaatje kon vrijmaken voor ons. Ze was zelf volop foto’s aan het maken, dus we denken dat ze het wel leuk vond in Aalst. Ook onze lokale schepen van Cultuur, Ilse Uyttersprot, is de minister komen vergezellen.  

En de buurtbewoners, hoe reageerden zij op het initiatief?

We waren eigenlijk heel blij met de respons. Om een idee te hebben van de opkomst konden mensen zich vooraf aanmelden. Voor de prijs van 1 euro kregen ze dan ook 2 drankbonnetjes. Op die manier hadden we vooraf al 58 inschrijven. Maar van het merendeel wisten we op voorhand niet dat ze kwamen. Op de dag zelf waren er ongeveer 200 mensen bij. En van veel van hen hebben we mooie complimenten gekregen! Dat is natuurlijk het belangrijkste. Wij willen helemaal geen massa-evenement, als we de buurtbewoners maar bij elkaar krijgen.  

Hoelang gaat het hierna verder?

Wel, de meiboom blijf de hele maand mei staan. Daarna wordt hij weer uit de grond gehaald en gaat hij in ‘winterslaap’. Dat is ook weer een verschil met Beieren, waar hij na de planting 5 jaar blijft staan. Bij ons is het toch wel de bedoeling om de boom ieder jaar opnieuw te planten. Tussendoor gaat hij in bewaring. Voorlopig is dat bij mij thuis, want met een lengte van 10,4 m vind je niet zomaar een geschikte locatie. Hier verderop is wel een boerderij; het zou fijn zijn als we straks daar misschien terechtkunnen. We zijn intussen ook aan het bekijken wat we tussen 2 plantingen in kunnen doen. Hier in Aalst is er bijvoorbeeld iemand van de vereniging Human Rights bezig met vredesbomen. Misschien zit daar in de toekomst wel een mooie samenwerking in.  

Waar dromen jullie verder nog van als buurtcomité?

Wij willen alleszins heel graag onze schouders zetten onder de verdere uitbouw van het achterliggende bos. Daar heb ik al allerlei ideeën voor! Voor de bron op het terrein zouden we bijvoorbeeld een waterput kunnen maken en de locatie is ook perfect om kunst in de buurt te brengen. Bovendien is ook het geboortebos hier. Via de jaarlijkse Dag van het Park in mei zouden we van de plantactie een happening voor de hele buurt kunnen maken. En daarnaast zijn de nieuwjaarsreceptie en de natuurwandeling al een beetje klassiekers in wording. Als jonge vereniging is de financiële kant vaak de grootste drempel. Maar aan plannen voor de komende jaren in ieder geval geen gebrek!

http://bcoudeabdij.wordpress.com/